Akran Etkileşimi

Akran öğretimi; bir beceri ya da kavramı öğrenen çocuğun onu öğrenmeyen arkadaşına öğretmesidir. Akranların öğrenme sürecinde aktif rol üstlenmesi olarak tanımlanan akran-destekli öğrenme birçok öğretim modeli tarafından uygulanmaktadır.

Beraber yapılan aktiviteler çocukta aidiyet kavramını geliştirmektedir. Bu sayede paylaşılan ortam çocukta sosyal etkileşiminde ki işlerliği arttırmaktadır. Bu noktada akranıyla olan etkileşimi çocukta yaşadığı gelişimsel sorunlara çözüm anlamında da yardımcı olur.

Akranlar tarafından kabul görme, olumlu akran ilişkileri, normal gelişim gösteren çocuklar kadar özel gereksinimli çocuklar için de önemlidir.

Özellikle okul öncesi dönemde özel gereksinimli çocukların topluma uyumunu amaç edinen kaynaştırma programları, özel gereksinimli çocukların sosyal olarak kabul gördüğü ortamlarda başarılı olabilmektedir.

Özel gereksinimli çocuğun kaynaştırma programından en üst düzeyde yararlanması için sosyal etkileşime geçebilmesi temel bir adımdır. Özel gereksinimli çocuklar arasında sosyal etkileşime geçmede güçlük yaşayan grubun büyük bir kısmını ise otizm tanılı çocuklar oluşturmaktadır.

Otizmli çocukların uygun sosyal davranışları model alması açısından kaynaştırma programları kapsamında akran etkileşimine yönelik yapılan sınıf içi aktiviteler çok önemlidir.

Bu nedenle her öğrencisine okul öncesine yönlendirme yapmadan önce kurum içerisinde akranları ile bir arada olma ve akran etkileşiminde bulunma imkanı sunar. Çoğunluğunu olağan gelişim gösteren çocukların oluşturduğu okul öncesine hazırlık gruplarında özel gereksinimli çocuklar akranları ile bir arada olma ve onlar ile birlikte öğrenme, oynama imkanı bulur. Bu gruplarda uygun olumlu deneyimler ile gelişen her çocuk okul öncesi kurumlarda daha kolay kabul görür ve arkadaş edinme, etkinliklere uygun davranış gösterme, gruba uyumlu hareket etme becerilerinde daha başarılı olabilirler. Bu da daha verimli ve daha nitelikli bir okul öncesi süreci beraberinde getirir.