Oyun Terapisi

Oyun çocuğun öğrenme, arkadaşlık kurma, rekabet etme, düzen kazanma becerilerini geliştiren, öğrenmenin kalıcı hale geldiği, çocuğun kendini ifade edebildi̇ği bir yoldur.
Oyun çocuğun en doğal öğrenme yolu ve gelişim destek aracıdır.
Ancak otizmli çocukların pek çoğunda oyun becerilerinin geliIşimi zayıftır.
Çünkü oyun temelde taklit etme, göz kontağı kurma, ortak dikkat, etkileşim ihtiyacı duyma gibi becerileri gerektirir.
Otizmli çocukların çoğunluğunda bu becerilerin gelişmemesi oyun becerilerinin de gelişmemesine yol açar. Oyun oynayarak ya da diğer anlamlı eylemler ile zamanını dolduramayan otizmli çocuklar ise stereotipik hareketlere, obsesyonlara yönelebilirler.
Çocuğun akranları ile etkileşim kurması, oyun becerileri ile okula ve hayata hazırlanması için oyun becerilerinin geliştirilmesi büyük önem taşır. Bu da ancak doğru bi̇r bi̇reysel destek ve aile eğitimi ile mümkündür.

Oyun becerilerinin geliştirilmesi, çocuğun; kreşte, okulda ve diğer sosyal ortamlarda etkileşim halinde olması, problemlere çözüm üretmesi̇, eğitimin dışında kalan zamanlarda kendi kendine ve ailesi ile verimli zaman geçirmesi, öğrenmeyi öğrenmesi sosyal becerilerin gelişimini destekler. Bu nedenle otizmli çocuklarda ve otizm riskli bebeklerde oyun becerileri bireysel ve grup oyunları ile desteklenmelidir.

Oyun terapisi uygulamaları, uzman eğitimler ile çocuğun ihtiyaçlarına yönelik olarak bireysel oyun terapisi derslerinde desteklenir. Bireysel derslerde öğrenilen oyun becerilerinin uygun ortamlara genellenebilmesi için de oluşturulan oyun gruplarında grupla oyun, genelleme gibi beceriler desteklenilerek çocuğun kendini ifade etmesi̇ne, verimli zaman geçirmesine olanak sağlayan oyun becerileri geliştirilmiş olur.